Ditzionàriu in línia
de sa limba e de sa cultura sarda

giuncumàsciu , nm: zuncumascru Definitzione giuncu a cambu tundhu, forte, longu longu, bogat su frore unu pagu asuta de sa punta e punghet, faet in logos de venadórgiu, a molas mannas, s'impreat murtu (atrotigau) e irmurtidu po acapiare o àteros trebballos: a logos dhi narant sinniga, tinnia, tzinnia, chi funt fintzes àteras genias de erba chi si assimbígiant Sinònimos e contràrios tinnia Terminologia iscientìfica rba, Juncus acutus Ètimu srd. Tradutziones Frantzesu jonc épineux, j. piquant Ingresu reed Ispagnolu junco espinoso Italianu giunco spinóso o pungènte Tedescu stechende Binse, stachelige Binsensorte.